Κάποιος περιδιαβαίνει σ' ένα κήπο.
Ήτανε λέει μαζί του η ζωή σκληρή
κι άδικη στάθηκε απέναντί του..
..Και περπατεί και περπατεί πάνω στη χλόη..
Χαλάει με το πόδι τα τριφύλλια,
αναρωτούμενος τι έκανε λάθος.
Τις συνιστώσες σκέπτεται κι όλες τις αιτιάσεις.
Βασανισμένος πάει αργά, αργά στον κήπο
κρατώντας στήριγμά του, ένα κλαρί
και καθαρίζει βατσινιές και αποφύσεις
κι η σκέψη μήπως έτσι ξεδιαλύνει...
